چگونه تربیت کنیم؟ تربیت چه چیز نیست؟
تربیت عبارت است از انتخاب رفتار و گفتار مناسب، ایجاد شرایط و عوامل لازم و کمک به شخص مورد تربیت، تا بتواند استعدادهای نهفته اش را در تمام ابعاد وجودی خویش به طور هماهنگ پرورش داده و شکوفا سازد و به سوی هدف و کمال مطلوب، به تدریج حرکت کند.
قسمتی از متن فایل :
این پاورپوینت با موضوع اصول تربیت فرزندان با 155 اسلاید با عناوین زیر
خانواده و تاثیر ان بر تربیت فرزندان
ساختار خانواده ها
ساختار رفتاری خانواده ها
سلامت روان و نوجوانان و جوانان
توصیه هایی به والدین و بزرگسالان
مهارت های اساسی در تربیت فرزندان
چگونه می شود رابطه بهتری با فرزندان خود داشته باشید
راه های گوش دادن فعال :
*رقابت خواهر و برادرها :
تقویت اعتماد به نفس در کودک
برخی مشکلات رفتاری کودکان و نحوه ی مقابله ی صحیح با ان
مهارت تشویق رفتار مطلوب در کودکان
سلامت روان و نوجوانان و جوانان
خانواده و تاثیر ان بر تربیت فرزندان
◦محیط
خانه، نخستین و با دوام ترین عاملی است که در رشد شخصیت کودکان تاثیر می
گذارد و افراد خانواده نقش بسیار موثری را در اشنا کردن کودکان به زندگی
جمعی و فرهنگی جامعه دارند.
ساختار خانواده ها
◦عوامل موثر در رشد کودک
◦طرز برخورد صحیح اعضای خانواده با یکدیگر،
◦همراهی انها در خانه برای تعیین هدف های خانوادگی
◦ تامین مصالح خانواده
بطور
کلی خانواده ها بر اساس نوع ارتباط با یکدیگر با استفاده از ساختارهای
متفاوت مثل عاطفی یا رفتاری، تاثیرات مختلفی بر پرورش کودکان و رفتار انها
دارند.
1-ساختار عاطفی خانواده ها
2-ساختار رفتاری خانواده ها
1-ساختار عاطفی خانواده ها
مشخصات خانواده ساختار ازاد منشانه با استفاده از روش عقلانی در کلیه ی شیون زندگی:
◦تمام افراد خانواده قابل احترام هستند.
◦اعضای خانواده صلاحیت اظهار نظر درباره ی مشکلات مربوط به خود را دارند.
◦همه ی افراد خانواده حق دارند در تصمیماتی که درباره ی انها یا کار مر بوط به انها گرفته می شود شرکت کنند
◦همکاری، اساس زندگی و فعالیت افراد خانواده را تشکیل می دهد.
◦بچه هایی به موقع از محبت والدین استفاده می کنند.
◦شخصیت فرزندان در خانه مورد احترام است
مشخصات فردی فرزندان این خانواده ها
◦توانا، موفق و سازگار خواهند شد.
◦ معین بودن هدف و نظم و ترتیب امور خانوادگی، راه و رسم زندگی را روشن می سازد.
◦بچه ها می فهمند چرا باید از انجام کاری خودداری کنند
◦دیدگاه های خود را بیان کرده و مهارت های خویش را ظاهر سازند.
2- مشخصات خانواده با ساختار بی قید و بند و بی کنترلی :
◦در این نوع ساختار هیچ یک از اعضای این خانواده در کار دیگری دخالت ندارند.
◦خواسته ها حاکم بر اعمال افراد است و هر فردی مطابق دلخواه خود عمل می کند.
◦زندگی اعضای این خانواده با هرج و مرج و بی نظمی همراه است.
◦اثار تزلزل در این خانواده در رفتار کودکان نیز مشاهده می شود.
◦افراد در این خانواده افرادی بی بند و بار، بی هدف، سهل انگار، خودخواه و بی هدف هستند.
سلامت روان و نوجوانان و جوانان
◦دوران
نوجوانی و جوانی یکی از حساس ترین دوره های زندگی انسان است . مشکلات این
دوره ، به اشکال مختلف ازجمله به صورت مسایل عاطفی ، اجتماعی ، اخلاقی و
گاه امیخته ای از انها تجلی می کند
◦اشنایی با ویژگی های عاطفی و
نیازهای روانی نوجوانان،می تواندوالدین را در تامین سلامت روان نوجوانان
خود کمک کند که در این جا به اختصار در مورد این نیازها صحبت می شود.
ویژگی های عاطفی:
◦لازم
است نوجوان ، با برخی از تحولات عاطفی و احساسی در دوره ی نوجوانی اشنا
شود. این اشنایی، او را برای مواجه شدن با تغییرات این دوره اماده خواهد
کرد و به او کمک می کند تا خود را بی اختیار ، به دست هیجانات عاطفی دوره ی
نوجوانی نسپارد.
◦از طرفی والدین هم باید به تفاوت های فردی فرزندان
توجه کنند. با شناخت شخصیت نوجوان و شناخت ویژگی های عاطفی دوره ی نوجوانی،
برخی از رفتارهای ناخوشایند انان غیر طبیعی انگاشته نمی شود تا موجب بروز
عکس العمل در والدین گردد و به تیرگی روابط با نوجوان بینجامد.
◦برخی از ویژگی ها شامل:
◦عدم
تعادل و بی ثباتی عاطفی(عدم کنترل خشم، زودرنجی و...)، مورد توجه همسالان
واقع شدن( کسب تایید همسالان، افزایش دوستان همجنس و...)، عدم تحمل در
مقابل انتقاد و سرزنش( اختلاف نظر با والدین, عدم ارتباط صمیمانه با والدین
و...)، ظاهر شدن احساسات فداکارانه( احساسات مبارزه طلبانه با ظالم، دفاع
از مظلوم و ستمدیده و...)، مهم جلوه دادن خود در برابر دیگران، یاس و
ناامیدی سریع در برابر ناکامی ها، توجه به وضع ظاهر و لباس و ارایش، داشتن
حالت رویایی و عاشق پیشگی، نگرانی و پریشان خاطری از اینده و...
توصیه هایی به والدین و بزرگسالان:
◦در
برخی موارد پدران و مادران در این دوره، با برخوردهای غلط و ایجاد محدودیت
های نادرست و سخت گیری های بی مورد، رشد، تکامل، شخصیت و اینده ی نوجوانان
را نااگاهانه در مسیر منفی و بحرانی هدایت می کنند، در حالی که برخورد
منطقی و مناسب و ارام با جوانان، باعث می شود این دوره ی طوفانی و بسیار
حساس، به ارامی و با تنش های کم تر طی شود
برخی از رفتارهایی که برای برخورد با واکنش های سازگارانه و ناسازگارانه نوجوان توصیه شده اند در ذیل فهرست شده اند:
اموزش
گرفتن والدین در زمینه ی مهارت های کامل زندگی و فرزندپروری و استفاده از
ان در زندگی و در طول ارتباط با فرزند و راهنمایی گرفتن از مشاوران در صورت
لزوم
برقراری ارتباط موثر، صمیمانه، صحیح و سالم همراه با احترام
به یاد اوردن احساسات، هیجانات و افکار دوران نوجوانی خود جهت شناختن و درک بهتر نوجوانان و جوانان
گوش دادن با حوصله به افکار و نظرات انان
کمک، راهنمایی و اموزش به انان جهت درک علت درستی یا نادرستی مسایل
کمک، راهنمایی و اموزش به انان جهت درک علت درستی یا نادرستی مسایل
تحقیر نکردن و دادن فرصت جهت رفع نواقص در صورت ارتکاب به اشتباه
در میان گذاشتن نصایح و تذکرات با اعتدال و منطق و در خلوت با انان
عمل کردن خود والدین به انچه برای فرزندان به زبان می اورد
اشنا کردن فرزندان با مذاکره ی اصولی از طریق تشکیل جلسات مختلف با حضور همه ی اعضای خانواده در مورد مسایل مختلف
◦اولین
گام برای تغییر یک رفتار نامطلوب و یا ایجاد یک رفتار مطلوب، ثبت رفتار
(ثبت دفعات تکرار ان رفتار در روز ، مکان بروز ان رفتار ، رویدادهای پیش از
بروز رفتار و نحوه ی عملکرد شما در پاسخ به بروز رفتار و...) می باشد .
چگونه می شود رابطه بهتری با فرزندان خود داشته باشید ؟
◦*اوقات خوبی را با فرزندانتان بگذرانید :
◦معمولاً
والدین زمان بسیار کمی را با فرزندشان می گذرانند و بیشتر مواقعی که به
ظاهر با بچه ها هستند اغلب به فعالیت دیگری مشغول می باشند. بهتر است در
طول روز و به طور مکرر زمان هایی را با کودک تان بگذرانید. زمان های کوتاه
(1 تا 10 دقیقه ) مفیدتر است.
◦*با کودک تان صحبت کنید :
◦در
مورد چیزهایی که فرزند شما به ان علاقه دارد صحبت کنید . نظرات و اطلاعات
خود را با فرزند خود در میان بگذارید و به او نشان دهید که به انچه او می
گوید علاقه مند هستید.
◦*احساسات خود را به کودک تان نشان بدهید
◦روش دیگر که نشان می دهد شما علاقه مند هستید و به او توجه می کنید این است که احساسات خود را به صورت عملی نشان دهید مثلاً
◦فرزندانتان
را بغل کنید ، لمس کنید ، در اغوش بگیرید ، ببوسید ، ماساژ دهید، قلقلک
بدهید و... این کارها به کودکان کمک می کند که از مورد توجه بودن و مورد
محبت واقع شدن احساس ارامش کنند و رابطه ی عاطفی انها محکم تر شود .
تقویت اعتماد به نفس در کودک
◦کار اصلی والدین کمک به کودک در جهت پرورش مهارت هایی است که بتوانند در بهترین توانایی های خود به موفقیت برسند .
راههایی که می توانند منجر به تقویت اعتماد به نفس مثبت در کودکان شوند :
1) علایق و توانایی های کودک خود را تشویق کنید :
والدین
باید در مورد علایق کودک خود و توانایی و ضعف های او در زمینه های مختلف
اگاهی داشته باشند و مهارت های او را در ان توانایی ها افزایش دهند. این
امر این احساس خوب را در کودک ایجاد می کند که حداقل به اندازه ی بقیه ی
کودکان همسن خود در ان زمینه کفایت دارد.
2) مرتباً رفتارهای مطلوب کودک را تشویق کنید.
3) موفقیت های طبیعی کودک را تشخیص دهید :
به
جای این که منتظر باشید کودک کار برجسته ای انجام دهد، پیشرفت های طبیعی
او را تشخیص داده و تشویق کنید. مثلاً نقاشی های او را در جایی که در معرض
دید باشد قرار دهید
4) کودک خود را در تصمیم گرفتن تشویق کنید :
اگر
شما در تمام موارد برای کودک خود تصمیم گیری نمایید او در اینده در تصمیم
گیری ها مشکل خواهد داشت و هیچ گاه شانس تجربه ی احساس موفقیت برای تصمیمات
خوب و احساس شکست برای تصمیم های نادرست را پیدا نخواهد کرد. در همان سال
های اول زندگی مسیولیت تصمیم گیری را باید به کودکان در موارد کوچک بدهیم.
مثلاً انتخاب پیراهن از بین دو پیراهنی که مادر پیشنهاد می کند .
برخی مشکلات رفتاری کودکان و نحوه ی مقابله ی صحیح با ان
◦*قشقرق :
یکی
از مشکلات رفتاری شایع در کودکان قشقرق است. طیف ان از نق نق کردن و گریه
کردن تا گاز گرفتن ، پا کوبیدن روی زمین، پرت کردن اشیاء و افتادن روی زمین
متنوع می باشد . بعضی کودکان نفس خود را حبس می کنند تا زمانی که ضعف کرده
و یا بیهوش شوند . کودکان با انجام این کارها معمولاً هدف خاصی را دنبال
می کنند . این هدف می تواند با بدست اوردن چیزی یا اجتناب از انجام کاری و
از همه مهم تر جلب توجه باشد . به هر دلیلی که باشد والدین باید این مطلب
را به کودک خود انتقال دهند که این عمل او غیر قابل قبول است . هدف ما این
است که شدت این رفتار را کاهش دهیم . برای رسیدن به این هدف توصیه های زیر
می تواند کمک کننده باشد .
والدین باید نا مطلوب بودن این رفتارها را به کودک نشان داده و با شیوه های صحیح از تکرار ان ها بکاهند. به این منظور :
1) به رفتار مطلوب کودک توجه کرده و او را تشویق کنیم .
2) حملات کج خلقی بیشتر در زمان خستگی یا گرسنگی کودک اتفاق می افتد مطمین شوید که کودک خواب و غذای کافی دارد
3)
بررسی کنید ایا حملات قشقرقی در زمان های خاصی اتفاق می افتد، مثلاً اکثر
اوقات هنگام غروب و وقت خستگی کودک این رفتار را نشان می دهد، در این صورت
والدین باید سعی بر تنظیم مجدد برنامه ی کودک داشته باشند.
4) قشقرق
را نادیده بگیرید(در عین حال اگر در شرایط خطرناکی قرار دارد او را بدون
این که خودش بفهمد در میدان بینایی خود قرار دهید). بی توجهی به قشقرق،
باعث کم رنگ شدن و کاهش ان می شود. همان طور که گفته شد ، علت عمده ی این
رفتارها جلب توجه است که اگر کودک به این هدف یعنی توجه نرسد، دست از رفتار
خود بر می دارد.
پس اگر در شرایط خطرناکی است یا رفتار خطرناکی مثل
کوبیدن سر به زمین انجام می دهد ، بدون دعوا و جنجال او را بگیرید که مانع
اسیب رساندن به خود شود . ولی در مواردی که رفتار خطر ناکی ندارد مثل نق
نق کردن ، گریه کردن و .....طوری رفتار کنید که اصلاً او را نمی بینید و
صدای او را نمی شنوید
*رقابت خواهر و برادرها
این مسیله امری طبیعی در خانواده است . هدف ما حذف ان نیست، بلکه به حداقل رساندن ان است.
این رقابت در کودکان هم جنس با 3-1 سال تفاوت سنی شدید تر است.
دو زمان شایع برای این رقابت ها :
1) به دنیا امدن کودک جدید
2) زمانی که کودکان بزرگ تر می شوند.
توصیه هایی برای کاهش رقابت خواهر و برادری
برای به حداقل رساندن این رقابت ها می توان توصیه های زیر را بکار بست:
1) کودک را برای انچه قرار است اتفاق بیفتد اماده کنید.
مواردی مثل اینکه در هنگام رفتن شما به بیمارستان چه کسی از او مراقبت می کند.
کودک به دنیا امده زیاد گریه می کند و شما مجبورید زمان زیادی برای نگهداری از کودک اختصاص دهید و....
2) اجازه دهید کودک برای ویزیت های قبل از زایمان همراه شما بیاید و صدای نوزاد را بشنود.
3) اگر امکان دارد هر گونه تغییرات مهم در خانه را چند ماه قبل از به دنیا امدن کودک ایجاد کنید.
مثلاً اگر قرار است نوزاد از گهواره خواهر یا برادرش استفاده کند در مورد خرید یک تخت بزرگ تر با فرزند خود صحبت کنید.
4) از کودک نپرسید که دوست دارد نوزاد پسر باشد یا دختر.
5) بهتر است تا سه ماه ی دوم در مورد بارداری چیزی به کودک نگویید (از نظر صدمه بارداری )
*گوش دادن فعال :
◦یکی
از نیاز های اساسی افراد، داشتن یک فرد مورد اعتماد است که به حرف های
انها گوش دهد . قاعدتاً بچه ها با داشتن پدر و مادر این مشکل را ندارند،
چون در شرایط طبیعی پدر و مادر را مورد اعتماد می دانند . انچه مهم است این
است که ما شنونده ی خوبی باشیم تا انها به راحتی بتوانند با ما درد دل
کنند. گوش دادن فعال نیاز به یادگیری و تمرین دارد که هر پدر و مادری باید
ان را بیاموزد و با استفاده از ان به کودک کمک کند تا احساساتش را بیان کند
و از طرفی این مسیله باعث نزدیک تر شدن ما به کودکان مان می شود و به انها
کمک می کند که به راه حل های جدیدی برای مسایل شان فکر کنند.
راه های گوش دادن فعال :
1-در
هنگام صحبت با کودک مان علاقه مندی و توجه نشان دهیم. با برقراری تماس
چشمی او را مطمین کنیم که متوجه اش هستیم. برای این کار لازم است تلفن،
موبایل، تلویزیون و......را فراموش کنیم
2-صحبت کردن کودکان را تشویق کنیم.
بعضی
کودکان نیاز دارند که برای شروع صحبت از انها دعوت شود . کودکان وقتی
عقاید خود را بیان می کنند احساس می کنند مهم ترند. مثلاً سوسن خانم وقتی
می بیند دخترش نگران است در ابتدا از او سوال می کند: طوری شده مامان ؟ صبا
می گوید: نه طوری نشده! مادر از او می خواهد همه چیز را برای او تعریف کند
و از این طریق صبا مشکلش را برای او مطرح می کند .
3-صبورانه گوش دهید.
همه
ی ما سریع تر از حرف زدن مان فکر می کنیم. اما کودکان به دلیل ذخیره ی
لغات محدودتر نسبت به ما و تجربه و تمرین کمتر در حرف زدن، وقت بیشتری را
صرف می کنند تا لغات مناسبی پیدا کنند. ما باید طوری به حرف انها گوش دهیم
که انها مطمین شوند برای همه ی حرف هایشان وقت کافی داریم. قبل از تمام شدن
صحبت، حرف انها را قطع نکنیم. اجازه بدهید کودکان عقایدشان را مطرح کنند.
بررسی کنید : خرید و فروش فایل