صفحه محصول - پاورپوینت درس پانزدهم فارسی پایه ششم دبستان میوه هنر

پاورپوینت درس پانزدهم فارسی پایه ششم دبستان میوه هنر (pptx) 19 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 19 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

درس پانزدهم فارسی پایه ششم دبستان میوه هنر آن قصه شنیدید که در باغ، یکی روز از جور تبر، زار بنالید سپیدار کز من نه دگر بیخ و بنی ماند و نه شاخی از تیشه ی هیزم شکن و اره ی نجار گفتش تبر آهسته که جرم تو همین بس کاین موسم حاصل بود و نیست ترا بار تا شام نیفتاد صدای تبر از گوش شد توده در آن باغ، سحر هیمه ی بسیار دهقان چو تنور خود ازاین هیمه برافروخت بگریست سپیدار و چنین گفت دگر بار آوخ که شدم هیزم و آتشگر گیتی اندام مرا سوخت چنین ز آتش ادبار خندید براو شعله که از دست که نالی ناچیزی تو کرد بدینگونه تو را خوار آن شاخ که سر بر کشد و میوه نیارد فرجام بجز سوختنش نیست سزاوار جز دانش و حکمت نبود میوه ی انسان ای میوه فروش هنر، این دکه و بازار از گفته ی ناکرده وبیهوده چه حاصل کردار نکو کن، که نه سودی ست ز گفتار آسان گذرد گر شب و روز و مه و سالت روز عمل و مزد، بود کار تو دشوار انسان باید در کسب علم و دانش، تلاش کند و بعد از اینکه علم و دانش را به دست آورد، به آن عمل کند. در اینصورت است که علم و دانش، ارزش پیدا میکند. به قول سعدی: سعدیا! گرچه سخن دان و مصالح گویی به عمل کار برآید به سخندانی نیست پیام درس پروین اعتصامی پروین اعتصامی که نام اصلی او رخشنده است. شاعر پُر آوازه ی زبان فارسی است. وی در تبریز دیده به جهان گشود .پدرش یوسفِ اعتصامی، معروف به اعتصام الملک، از نویسندگان بنام ایران و مدیر مجلّه ای به نام بهار بود. اولین اشعار پروین نیز در همین مجلّه منتشر شد. سروده های پروین در زمینه ی موضوعات اجتماعی، اخلاقی و انتقادی است و حالتی اندرزگونه دارد. آرامگاه وی شهر قُم، کنار صحن مبارک حضرت معصومه قرار گرفته است. معنی بیت ها بیت 1: آن قصّه شنیدید که در باغ، یکی روز از جورِ تَبر، زار بنالید سپیدار معنی: آیا آن داستان را شنیدهاید که روزی در باغ، درخت سپیدار به خاطرِ ظلم و ستمِ تبر ناله و زاری میکرد. نکته ی آرایه ای: جورِ تبر و بنالید سپیدار: جانبخشی به اشیا نکته ی دستوری: آن قصّه: مفعول / زار: قید / سپیدار: نهاد / باغ و جور: متمّم بیت 2: کز من نه دگر بیخ و بُنی ماند و نه شاخی از تیشه ی هیزم شکن و ارّه ی نجّار معنی: از دستِ تبر هیزمشکن و ارّهی نجّار، دیگر برای من ریشه و شاخهای باقی نمانده است. بیت 3: گفتش تبر آهسته که جُرم تو همین بس کاین موسم حاصل بُوَد و نیست تو را بار معنی: تبر آهسته به سپیدار گفت که گناه تو این است که اکنون زمان میوه دادن است امّا تو میوه و حاصلی نداری. نکته ی آرایه ای: گفتنِ تبر: تشخیص بیت 4: تا شام، نیفتاد صدای تبر از گوش شد توده در آن باغ، سحر، هیمه ی بسیار معنی: تا شب، صدای تبر، شنیده می شد و صبح هنگام، هیزم بسیاری در باغ جمع شده بود. در مصراع اوّل، چون فاصله ی زمان را میرساند، حرف اضافه است نه حرف ربط. بنابراین، شام » تا « : نکته ی دستوری متمّم می باشد. / آن باغ: متمّم بیت 5: دهقان چو تنور خود از این هیمه برافروخت بگریست سپیدار و چنین گفت دگر بار معنی: وقتی که کشاورز، تنورِ خود را با این هیزم، روشن کرد، سپیدار گریه کرد و دوباره گفت بیت 6: آوَخ که شدم هیزم و آتشگر گیتی اندام مرا سوخت چنین ز آتشِ اِدبار معنی: افسوس که هیزم شدم و روزگارِ آتش افروز، تن مرا با آتش بدبختی سوزاند. بیت 7: خندید برو شعله، که از دست که نالی ناچیزی تو، کرد بدین گونه تو را خوار معنی: شعله به سپیدار خندید که از دست چه کسی شکایت میکنی؟ بیارزش بودن تو، تو را اینگونه، پَست و حقیر کرد. نکته ی آرایه ای: خندیدن شعله: جانبخشی بیت 8: آن شاخ که سر برکشد و میوه نیارد فرجام، به جز سوختنش نیست سزاوار معنی: آن شاخه ای که رُشد کند و بزرگ شود و میوه ندهد، سرانجام، فقط سزاوار سوختن و نابودی است. نکته ی آرایه ای: سربرکشیدن: کنایه از رشد کردن و بزرگ شدن نکته ی دستوری: میوه: مفعول / فرجام: قید بیت 9: جز دانش و حکمت نبوَد میوه ی انسان ای میوه فروش هنر، این دکّه و بازار معنی: حاصل و ثمره ی انسان، علم و دانش است؛ بنابراین ای انسانی که هنر و دانش اندوخته ای، اکنون زمان نشان دادن علم و هنر فرا رسیده است. بیت 12 : از گفتهی ناکرده و بیهوده چه حاصل کردار نکو کن، که نه سودیست ز گفتار معنی: سخنِ بدون عمل و بیهوده، فایدهای ندارد. رفتار شایسته و خوب انجام بده که سخن بی عمل، سودی ندارد. نکته ی دستوری: در مصراع اوّل، فعل حذف شده است. / گفته ی ناکرده و بیهوده: موصوف و صفت بیت 11 : آسان گذرد گر شب و روز و مَه و سالت روز عمل و مزد، بُوَد کارِ تو دشوار معنی: اگر در دنیا، زندگی تو به آسانی و بدون تلاش، سپری شود، در روز پاداش گرفتن برای دیدن نتیجه ی عمل، کار تو سخت می شود؛ یعنی، به پاداش خوب نخواهی رسید. نکته ی آرایه ای: آسان و دشوار: تضاد / شب و روز : تضاد کلمات هم معنی جور: ظلم و ستم اِدبار: بدبختی، نگونبختی زار: ناتوان، ضعیف، نحیف ناچیزی: بیارزش بودن خوار: پست و حقیر بُن: بیخ، بنیاد فَرجام: پایان، آخر، عاقبتِ کار جُرم: گناه حکمت: علم، خردمندی، پند موسم: فصل، وقت، هنگام دکّه: دکان کوچک، اتاقک چوبی در کنار پیادهرو برای فروش چیزی حاصل: میوه، ثمره گفته: سخن، کلام توده: تپّه، پشته، جمع کردن کردار: عمل، رفتار هیمه: هیزم، سرشاخهی خشکِ درخت عمل: کار دهقان: کشاورز مُزد: پاداش بگریست: گریه کرد آوَخ: دریغ، افسوس، آخ بیخ: بُن، ته، ریشه درك مطلب علتّ قطع کردن درخت سپیدار چه بود؟ میوه و بار ندادن درخت سیپدار علت قطع درخت سپیدار بود منظور شاعر از مصراع کردار نکو کن که نه سودی ست ز گفتار چیست؟ با صحبت کردن، هیچ سودی به انسان نمی رسد و باید رفتار خود را خوب و نیکو کند. به نظر شما، پیام این شعر چیست؟ پیام این شعر این است که انسان باید سعی کند حکمت و دانش و هنر بیاموزد که جز این ها زندگی انسان ثمره ی دیگری نخواهد داشت.